“Bu benim üçüncü çocuğum”

Sadet Berkyürek/İskenderun

Yazmak bir taşmadır, ama yazdıklarıyla görünür olmak, paylaşıma açmak br cesaret mi? Dört çocuklu ailenin tek kızı, eş, anne, gelin, öğretmen, işkadını, yönetici… Seval Kirmit Yazar´ı bir de yerel aylık bir dergide yaklaşık 11 yıldır süren yazı süreciyle birlikte tanıyor yakın çevresi. İlk çalışma aynı zamanda omuzlara bir misyon da yüklüyor mu, yeni yayınlara kapı aralamak gibi? Gazetemizin yazı işleri mutfağında Seval Kirmit Yazar´la taşmayı, görünürlülüğü, paylaşımı, cesareti, yazı serüvenini ve tutkusunu konuştuk: “Hep içimdeydi zaten. Yazmak bir tutku gibiydi. Cesur olmayı, risk almayı seviyorum hayatta. Çünkü kendimi aşmak zorundayım sürekli. Hırsım kendimle… daha ileri gitmek zorundayım. Çünkü bir çok misyonum var, tamamlamak zorundayım. Ne kadar yaşayacağım bilemiyorum, ama geride bırakacağım izler benim için, çocuklarım için için çok önemli. Bu çocuklarıma bırakacağım bir miras. Beğenilecek ya da beğenilmeyecek, gerisi gelecek ya da bu benim yazdığım ilk ve tek kitap olacak., önemli değil. Özellikle kendi çocuklarım için annelik misyonumun ilk basamağını tamamladığımı düşünüyorum.”

“Sancıyı daha fazla taşıyamadım”
Yazma ve öğrenme serüveniyle ilgili bir ipucunu kitabın 20. sayfasında yer alan Asıl Kıyamet: Uyanış başlıklı yazısında da ele alan Seval Kirmit Yazar, yazma ve yazılarının kitaplaşma sürecini, “üçüncü bebeğim” nitelemesini şöyle aktarıyor: “Kitapta insan olmanın gerektirdiği bütün duygular var; bunları nasıl farkettiğim, bana yansımaları, aileme yansımaları, iş hayatıma yansımaları… Bilgi çok kıymetli ve en büyük servet. Bilginin peşinden gitmek gerekir ya… işte ben o bilginin peşinden çok uzun yıllardır gidiyorum ve bir süre sonra bildiğiniz bilgi size çok ağır gelmeye başlıyor. Taşırken yaşadığınız o yük başkaları tarafından da bilinsin istiyorsunuz ve o sancıyla sürekli kıvranıyorsunuz, yazmak istiyorsunuz. Yazmak istiyorsunuz, çünkü yazarak anlaşılacağını düşünüyorsunuz birtakım duygularınızın. Dolayısıyla ben o sancıyı daha fazla taşıyamadım içimde ve doğurmak istedim. O yüzden bu benim üçüncü bebeğim.”

Hayatın kendisi bir uğraş alanı…
“Üçüncü bebeğim” nitelemesiyle birlikte öğrendiklerinin, düşüncelerin akışının sese dönüşmesi, ete kemiğe bürünmesi miydi Seval Kirmit Yazar için?
“Evet” diyerek devam ediyor: “Herşeyi düşünüyorsunuz, merak ediyorsunuz, sorguluyorsunuz. Hayatınızı, dünyayı, evreni sorguluyorsunuz. O sorgulama içerisinde bir nehre atılmış bir çakıl taşı gibi hissediyorsunuz kendinizi. hiç durmadan o hızlı akan nehrin içinde sizde yuvarlanıyorsunuz. o yuvarlanma içinde bazen bir kayanın önünde duruyorsunuz, kaya sizin gidişinizi engelliyor. Sonra bir bakıyorsunuz yeniden debi hızlanıyor ve siz tekrar dönmeye devam ediyorsunuz. Hayat, hakikaten bir uğraş alanı. Annelik… hep sizi güdülüyor, sizi diri tutuyor, yaşama karşı sorumluluğunuzu hatırlatıyor.”

Yazarken çok şey öğrendim
“Bu kitap aslında bir ev hanımının da çok rahat kendini bulabileceği, bir işadamı-işkadınının da, bir lise öğrencisinin de, bir avukatın da… o kadar çok bilgi içeriyor ki… benim için çok kıymetli. Çünkü yılların tecrübesiyle bu kitabı yazdım. ve zaman içinde sürekli derlemekten cümleleri ezberler oldum. Kitabı yazarken çok şey öğrendim” diyen Seval Kirmit Yazar, derleme çalışmasının yaklaşık bir yıl sürdüğünü belirtti. Hep yazmak istediğini, yazmaya başladıktan sonra biriktirdiğini ve kitapta yer alan yazıların bunların küçük bir kısmını oluşturduğunu söyleyen Seval Kirmit yazar, kitap içeriğine bir gönderme olarak yorumladığı kapak tasarımı ve içerik ilişkisini şöyle ifade ediyor: “Kitapta inanç, insan, huzur, aşk var. Para da var. ama özellikle üstünü çizdik. Para, en son yani çok kıymetsiz. Önemli olan insan olabilmek, huzurlu olabilmek, aşık olabilmek. Aşktan, sağlıktan, inançtan… Herhangi bir şeye inanç. Yani iyi olabileceğinize de inanabilirsiniz, yaradana da inanabilirsiniz. İnanç her şey.”

Gözönündeyseniz eleştiriye de açık olmalısınız
Beğeni, okur yaklaşımı, yakın çevre etkisiyle ilgili ise değerlendirmesi şöyle: “İçinde çocukluğum, çocukluk anılarım, çocukluk gözyaşlarım… hepsi var içinde. Cemil Bey de var içinde. Çocukluğumda hissettiklerim, bir çok duyguyu, yaşanmışlığı da ifade etmeye çalıştım. Kendi yaşantımdan da ufak ufak paradiler aldım. İskenderun küçük bir yer. Herkes herkesi tanır. Eğer gözönünde bir insansanız eleştiriye açık olmak zorundasınız. Ben bu noktada çok cesurum. Çünkü başkalarıyla değil, kendimle yarışıyorum. Daha iyi olmak durumundayım. Daha iyi bir anne, daha iyi bir eş, daha iyi bir evkadını, daha iyi bir işkadını, daha iyi bir yönetici… bunun sonu yok çünkü. Ama insan olarak kendinizi, potansiyelinizi, kapasitenizi, alabildiğince doldurmak zorundasınız. Dolayısıyla o potansiyeli hep genişletmek zorundasınız.”

İmza günü düzenledi
Seval Kirmit Yazar, çıkardığı ´Yaşam Parodisi´ adlı kitabının imza gününü de kentte düzenledi. Seval Kirmit Yazar, Crik Crak Patisserie´de düzenlenen imza gününde, 160 sayfalık kitabını okurları için imzaladı.