Leman GÖÇMEN


29 Ekim Cumhuriyet Bayramımız

Leman GÖÇMEN




Hoş geldin evimize
Şiir oldun dilimize

Bayram gecesi milli bayramlarımızın sevinci de başka bir güzeldir.
1939-1940 ders yılında başladığım okul serüvenim ne yazık ki ilkokulda son buldu. O tarihte sadece çanta, okul vardı. Ailemizin abileri lise öğretmen okullarını Diyarbakır ve Adana´da okudular. Benim de boyum erken 1.70 cm olunca annemle babam belki sadece annem, ´Ona bir singer makine alalım, kız çocuktur. Dikiş nakış öğrensin´ demişler. Bizim kuşakta büyükler ne derse o yapılırdı. Hele de bizim millette.
Ailenin miras payını ne yazık ki bize vermediler. Dolasıyla 7-8 seneye yakın Yenişehir, Hamidiye, Savaş mahallelerinde kirada dolaştık ve iki cihan harbi yılında evimize taşındık. Hep beraber çok mutluyduk. Bütün milli bayramlarını yeni doğan iki kardeşimizle beraberce kutlar, pür neşe evlerimize geri dönerdik. Bütün Türkiye´de bilhassa Cumhuriyet Bayramını askeri tümen alayları, 39. Alayını ne kadar sivil toplu birliği varsa katılır. Okullardan gelen trampet sesleri ile çınlar. Sokaklarda gezebilmek için neler feda etmek isterdim ama…
Atamızın torunları, bizlerin torunları ilelebet yaşayacaklar. 'Benim naciz vücudum, bir gün elbet toprak olacaktır. Fakat Türkiye Cumhuriyeti, ilelebet payidar kalacaktır' demişti. Ankara´da yaşadığım yedi yılda her bayramı Atamın, İsmet Paşamın huzuruna gidip kahraman askerlerimizle marşlarımızı söyledim. Hem de en yüksek perdeden okuyarak söyledim. Bütün şehitlerimizin aziz ruhları önünde diz çöküp dualar ettim.
Yapamadığım her şey için aflarına sığınırım. Kendi çocuklarıma, torunlarıma da ne bildiysem öğretmeye çalıştım. 5 Temmuz´da küçük ablam beni Atamın huzuruna götürmüştü.
Bu bayramı bütün İskenderunlularla kutlamak isterim. Şimdi hasta ayaklarımla bile içimdeki Atatürk ilke ve inkilaplarının bekası için yürümek koşmak istiyorum. İnşallah son bir defa Atam´la vedalaşmak nasip olur.
Çok güzel bir sonbahar yaşıyoruz. Nice Mutlu Yıllar güzel Türkiye´m.
Güzel Hatay´ım inci gibi parlayan İskenderun´umuz, eğilip öpemeyeceğim çakıl taşlarımız, geceleri sadece ışıklarını seyrederek sevindiğimiz gemilerimiz. Onların hayatı bizim çocuklarımızın geleceği. Onları hiç kimse bizlerden alamayacak. Biz Türkiye olarak bir bütünüz. Sonsuza kadar mutluluk ve hürriyetler içinde yaşayalım.
Bayramımız kutlu ve mutlu olsun.
Hoşça kalın...