Mehmet Nuri Bey, Belen (1855-1930) doğumludur. Belen eşrafından Hacı Ali Ağa´nın oğludur. İskenderun ve Belen´de katiplik yapmıştır. Daha sonra muhasebeci olarak mal müdürlüklerinde görev almıştır. Fransız işgalinde sonra İskenderun sancağı İdare Meclisi üyeliği yapmıştır. Pek çok şiir yazmıştır.
Manzume
Çıkardık Belandan yaz mevsiminde
Alıç yaylasında bağımız vardı
Ötüşürdü kuşlar kendi deminde
Ormanları sık, sık, dağımız vardı
***
Ağaç gölgesinde koşar hoplarken
Mezdekiye çıkıp sakız toplarken
Aşağıya inüp zıp zıp zıplarken
Her çiçek bir renkte açmış kokardı
***
Yüksek bir dağ idi bağları düzde
Başından eksilmez kar yazda ve güzde
Oçardı güzellik, her gözde yüzde
Ruhumuz kabından taşar akardı
***
Baş pınarda kendimizden geçerdik
Yosunlu pınardan zülal içerdik
Ormanlardan menekşeler biçerdik
O zamanlar insan böyle yaşardı.
***
Özümleri masaraya basardık
Pekmez sucuk yapıp sıkma keserdik
Sucukları kırağile asardık
İçtikçe şirin suyu yürek yakardı
***
Adı kaldı o günlerin dillerde
Gaygu baş gösterdi bizim ellerde
Bir korku kalmadı hatta güllerde
Eskiden tasalar bizden kaçardı.
***
Gazel
Mazalim dideganın yesile feryat eder bir gün
Eloğlu seyiatın serteser tadat eder bir ün
Hümayi taliin yüksekte uçmaz herdem ey gaddar
Felektir bu; yere çarpar seni berbat eder bir gün
Gururu terk edüp izzü nevali devleti hazmet Tavazukar alanlar mevkiin ısat eder bir gün
Nedir o sureta hilmü tekapu siretin başka
Taazzum şad olan gönlüm gelür naşad eder bir gün
Tekemmül eyle ilmen kalma girdabi cehalette.
Seni şakirt iken sayü sebat üstad eder bir gün, Olursa hakka karşu bir tecavüz şahsına sabret
Hüda kahr eyler o hasmın seni dilşad eder bir gün
Umurunda olunca nurü kalbin zehi abad eder bir gün
