Nurullah ER


İSDEMİR emekliler lokali

İSDEMİR emeklileri 2 Aralık Cumartesi günü Savaş mahallesinde kendi lokallerini açtılar.


İSDEMİR emeklileri 2 Aralık Cumartesi günü Savaş mahallesinde kendi lokallerini açtılar.

2009 Yılında kurmuş oldukları derneğin bünyesinde açılan lokal, artık çarşıda İsdemir emeklilerinin ikinci evi oldu.
Açılışa Hatay AKP Milletvekili Orhan Karasyar, eski beldiye başkanlarından Yusuf Civelek, Mete Aslan , ilçede bulunan siyasi partilerin ilçe başkanları ve sivil toplum örgütlerinin temsilcileri katıldı. İsdemir Genel Müdürlüğü açılışa çelenk ve bir plaket gönderdi.
Açılış İsdemir emeklilerinin yoğun katılımıyla yapıldı. Açılşta konuşma yapan dernek başkanı Ahmet Keven, İsdemir´in büyük bir tesis olduğunu, bu tesiste biz emeklilerin büyük emeği geçtiğini, bu emek demirin sıcağını, fabrikanın ocağını, emeğin de yüceliğini en iyi bilenlerdir.” dedi. Emeklilerin sazlı, sözlü ve eğlneceli proğramları akşama dek sürdü.,
Şu andaki mevcut İsdemir emeklileri, İsdemir´in ilk kuşak emeklileridir. Fabrikanın temelini atan, işletmeye açıp üretim yapan, yıllarca alınteri döken, göz nuru akıtan bu emekliler, çarşıya indiğinde, hastahaneye geldiğinde, bankalarda işi olduğunda oturup çayını kahvesini yudumladığı, gazetesini okuduğu, televizyonunu izlediği, internetine girdiği, arkadaşlarıyla hoşça vakit geçirip, hasret giderdiği bir mekanlarına nerdeyse kırk yıl sonra kavuştu.
Böylesi bir mekanı, biz emeklilere işverenimiz çok gördü, sendikacılarımız hiçe saydı. Emekliler, emeklilik sonrası kurdukları derneğin çatısı altında, birlik beraberliklerini sağlayarak, kendi imkanlarını kullanarak böylesi bir yeri açıp evleri haline getirdiler.
Bugün ülkemizde işçi olmak, emeği ile geçinmek zordur. Emekli olarak yaşamak daha zordur. Emekli olupta aylık gelirinden, sosyal yaşantısından, sağlık sorunundan şikayetçi olmayan yoktur. Gelmiş geçmiş tüm siyasi iktidarların emeklilikle ilgli söylemleriyle, fiiliyatları çok farklı olmuştur.
Emekileri enflasyona ezdirmeyeceğiz derken, emeklilerin açlık sınırında oldukları, yoksulluk içinde yaşadıkları bilinmiyor mu?
Sağlık sorunlarını çözdük derken Kamu hastahanlerinin bile paralı hale döndüğü görülmüyor mu?
Emeklilik sonrası çalışabilmek için inşaat bekçiliğine razı olunmuyor mu?
Günümüzde emekliler gerçekten zor şartlar altında yaşıyorlar. Sıkıntıları katmerleşerek halka halka büyüyor, derdini anlatacak, sözünü dinletecek merci bulamıyor. Yığınla sorunlarına her yıl yenileri ekleniyor. Mecliste bulunan milletvekilleri kendi sorunlarıyla ilgili bir kararı bir çırpıda alırken, iş emeklilere geldiğinde kılı kırk yarıyorlar. Aylarca yıllarca sürücemede bırakıyorlar. Seçim zamanı verdikleri sözü hemencecik unutuyorlar.
Emeklilik çalışarak elde edilen bir haktır. Çalışırken emeklilik bilinirde nasıl olduğu pek görülmez. Biz derneğimizi kurarken İsdemir Çalışanları ve Emekliler Derneği adı altında kurduk. Çalışanlarında üye olmasını istedik. Çalışırken derneğe gelip gitsinler, emeklilerin yaşantısını görsünler ki emekliliğe daha hazırlıklı girsinler düşüncesini taşıdık.
Emeklilik bir işçinin en onurlu son vasfıdır. Çünkü o günlere alınteri dökerek, göz nuru akıtarak gelmiştir. Boğazından haram lokma geçmemiştir.
Emeğin değeri ancak birlik beraberlikle yüceltilir. Emekliliğin rahatlığı ise ancak o gücle yaşanır.