Leman GÖÇMEN


İstiklal Savaşımızda Birinci ve İkinci İnönü Savaşları

Leman Göçmen


Geçtiğimiz hafta bu savaşların yıldönümleri kutlandı. 

Ben ilkokula 40´lı yıllarda başladım. Birinci sınıftan itibaren İstiklal Savaşını adım adım takip ederek bizlere öğretirlerdi.
Lozan´daki toplantıya Atamız İsmet Paşa´yı göndermiştir. Atamız, oradan zaferle dönen İsmet Paşa´yı kutlamış ve kendilerini soyadını İnönü olarak şereflendirmiştir.
Hayat bilgisi, tarih, coğrafya ve yurt bilgisi derslerimizde gururla bizlere öğretirler ve o Cumhuriyet kuşağı hala o değerleri gurur ve sevinçle taşır.
Ben de bunlardan biriyim. Bugün 88 yaşında bir Cumhuriyet kadınıyım. Yaşadıkça ömrümün son nefesine kadar böyle yaşamak isterim. Dün akşam bir televizyon programının seyredebildiğim bölümünde 3´ü kadın tarihçi öğretim üyesi 5 kişi, o savaşları anlatırken geceyarısından sonraydı. Gönül isterdi ki daha çok izlenebilen saatlerde yayına konulabilseydi… o saatlerde bir bölümünü bile dinletmelerini isterdim.
Son zamanda o günleri ve o zamanki amansız düşmanları alt edip bize böyle bir vatan bırakan kahramanlarımızı yad etmeyi öğretseler çok daha iyi olurdu kanaatindeyim. Hala Tayfur Sökmen´e dil uzatanları duymazdan gelenleri lanetle kınıyorum. Bir Hatay mücadelesinde Hatay ve Hataylılar neler çekmiştir bilirim. 17 yaşında bir avuç çete ile dağlara çıkmış yüzbaşı babam da elinden geleni yapmıştır. Babamın dizinin dibinde bunları dinleyerek kaleme alsaydım… O´nu 56 yaşında kaybettik. Bölük pörçük bilgilerle bile bir vatanseverim. Hala Hatay´ın üzerinde hak iddia edenlere gereken cevabı her zaman vermişimdir.
Bunların çok derinine inmek istemiyorum. O gece programından hatıramda kalan isimleri yazıyorum, onlara sonsuz teşekkürle kutluyorum. Program yapımcısını öğrenemedim, hepsini yürekten kutluyorum; Nilüfer Erdem, Zeki Saruhan ve daha niceleri…
İsmet İnönü´nün Anıt Kabir´deki anıt kabrini Atamızı her ziyaretimde mutlaka O´na da gider, dertleşirim. Eşi mevhibe hanımı 1954 seçimlerinde Hatay´a gelmişlerdi. Ta Osmaniye yol ayrımında karşılamış, çiçek verip elini öpmüştüm. Yüzündeki güzel tebessümü hala görür gibiyim. İkisi de nurlar içinde yatsınlar. Gönlüm onların anıları ile dopdolu. Ancak, artık yaşlı ve yorgunum; affınıza sığınarak.
Emin ellerde bir Cumhuriyetle ilelebet Türkiyemiz yaşasın diyorum.
Hoşçakalın