Tarihten bugüne Batı ülkeleri en çok eski Mısır ve Filistin topraklarını ele geçirmeyi hedeflemiştir. Doğunun en verimli topraklarının burada olması ve İsrailoğullarının bölgeye göç etme isteği ile birleşince bu coğrafyada çok geniş insan topluluğu oluşmuştur.
Süreç içinde dinlerin ortaya çıkması ile dini düşüncelerin merkezi Kudüs´e kaydı ve kutsal kent olarak gelişti. Filistin´in 2. büyük kenti Gazze´dir. Yaser Arafat Gazzeli´dir. Ayrıca tarihi Samson ve Dalila efsanesi Gazze´de geçer. Kudüs tarihte ilk kez Fenikeliler tarafından işgal edildi. Ardından Gazze´yi işgal eden Fenikelilere karşı Samson büyük bir direnç gösterir.
Büyük İskender Mısır seferi sırasında Filistin halkının gösterdiği büyük direniş sonrası ‘böyle kahraman bir millet görmedim´ der. Filistin, tarihinde işgalci Roma´ya karşı da mücadele vermiştir.
Bu zengin coğrafyada yaşayan talihsiz Filistinliler İngilizlerin işgali sonrası parçalandılar. 1.Dünya Savaşında Filistin toprağına İngiliz emperyalizmi tarafından yapay bir devlet olan Ürdün kuruldu.
Günümüze gelirsek; İsrail yönetimi, Filistin halkının evlerini buldozerle yıkmaktadır. Tıpkı geçmişte Nazilerin baskı uygulamalarını Filistin halkına karşı yapmaktadır.
İsrail 1967 yılında Arap-İsrail savaşında işgal ettiği topraklardan Birleşmiş Milletler kararına rağmen çekilmeyi ret etmektedir. Hukuka göre Filistin´de iki ayrı devlet olmasına rağmen İsrail bunu fiili olarak engellemekte ve Filistin halkını mağdur etmektedir.
Tüm bunlar yetmez gibi İsrail, Kudüs´ü başkent ilan etti ve ABD Başkanı Trump da bu kararı tanıyarak elçiliğini Kudüs´e taşıyacağını söyledi. Batı´nın özgürlükçü ülkeleri ise bu karara tepki göstermek yerine maalesef seyirci kaldılar. Ve tüm bu olanlara bir Amerikan vatandaşı hayatını ortaya koyarak karşı çıktı.
Bundan seneler önce Amerikalı bir genç kız olan, Yahudi asıllı Rachel Corrie, Filistin´e giderek Gazze´de evleri buldozerle yıkılmak istenen Filistinlilerin evlerini yıkımdan kurtarmak için kendini feda etti. Ben de bu konu üzerine yazı yazmıştım, konu beni çok etkilediği için bu gün yine bu konuya değinmek istiyorum.
Rachel, ABD´nin Washington kentinde üniversite son sınıf öğrencisi iken barış ve insan hakları aktivisti olarak hiç tanımadığı insanlara yardım etmek için Filistin´e geldi. Henüz 24 yaşında genç bir kız olan Rachel yoksul Filistinlilerin evleri yıkılmasın diye direnirken İsrailli askerler tarafından buldozerle ezilerek öldürüldü.
Elbette barıştan yana olmanın bedeli vardır ve İsrailli ırkçı yönetimler kapital dünyadan güç alıyordu. İnsanlık tarihine baktığımızda barışı savunmanın bedeli ağırdır. Rachel tüm dünya insanlarını tehdit eden ABD´nin Yeni Dünya Düzeni adı altında öne çıkardığı Arap Baharı faciasına karşı çıkarak sömürgeci yapıdan bir yıldız gibi öne çıktı ve kendini barış dünyasına adadı.
Rachel annesine yazdığı mektupta Filistin´de İsrailli askerlerin yaptığı vahşeti şöyle anlatır: “İsrailli askerler Filistinlilerin yaşadığı evleri boşaltarak daha sonra evlerini buldozerle yıkıyorlar. Askerler bir evi kurban olarak seçip yerle bir ediyorlar.
Sevgili anneciğim ben hep barışı savundum. Bazen dilini hiç bilmediğim Arap insanlarının dillerini öğrenmeyi çok istiyorum. Ben gelecekte öyle hissediyorum ki sıradan bir insan gibi yatağımda ölmeyeceğim. Bazen düşünüyorum da insanlık bir arada ve barış içinde yaşamayı öğrenemeyecek mi?
Sevgili anneciğim bu masum ve güzel Filistinli insanlar içinde yaşamak beni yeni bir insana dönüştürdü. Bazen düşünüyorum da New York´taki Hürriyet heykeli barışın simgesi olabilecek mi?
Geçmişte ABD´de yaşayan iki masum İtalyan göçmenin barışı savundukları için elektrikli sandalyede ölümünü nasıl unutabiliriz? Sevgili anneciğim böyle bir Amerika´ya döner miyim, bilmiyorum.”
Aslında Rachel Filistin´de yeni bir insan olmuştu. Onun ezilen insanlara koşması evrensel insanın doğum sancısıydı. Ne demişti insan güzeli Rachel annesine yazdığı mektupta; “Ben artık sıradan insanlar gibi yatağımda ölmek istemiyorum.”
Evet yıldızlaşan Rachel gökyüzünde yıldızlara ulaştı.
