Yaşamını sürdürebilmek için ihtiyaçlarının başında gelen bir sabit telefon konusunda Telekom´la aşamadığı bu engeli, bir 8 Mart dileğine dönüştürmüş durumda. Bir de çağrısı var: “Dışarı çıktığımda kendimi karmakarışık bir gezegende buluyorum. Oysa gönül gözü tüm evreni görür. Lütfen gönül gözümüzü açık tutalım.”
8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü dolayısıyla Hülya Keskin´in dikte ettirdiği yazısı;
SEVDİKLERİME ALO DEMEK İSTİYORUM
Hülya Keskin
Ben 20 yıl belediye santralinde çalışıp, emekli oldum. Şimdi evimde sabit telefonum yok. Binamızı kentsel dönüşümden yararlanarak yeniden yaptırdık. 16 daireli binamızda kendi daireme taşındım.
Hemen Telekom´a gidip ev telefonu için müracaat ettim. Gelip keşif yaptılar. Telefon altyapısı yok diye gittiler. Tekrar Telekom´a gidip nedenlerini sordum, ödeneğimiz yok, binanıza telefon altyapısı yapamıyoruz dediler. Bina sakinleri ile beraber gittik, yine sonuç alamadık.
Mart 2018´de dairemin tapusunu aldım. Defalarca düşe kalka Telekom´a gittim. En sonunda Telekom Müdürü ile çözüm odasında görüştüm. Madem binamızın altyapısı yok o zaman sokağımızdaki en yakın telefon kabininden bağlantı yapamaz mısınız diye sordum. Sayın Telekom müdürüm, ‘Sana verirsek herkes ister. Onlara da vermek gerekir” dedi.
Ben herkes değilim. Yüzde yüz görme engelli, emekli, güçlü, bilinçli, akıllı bir kadınım. Cep telefonu kullanamıyorum. Ev telefonu benim elim, ayağım, gözüm, kulağım. Evimin bütün ihtiyaçlarını telefonla gideriyorum.
Dışarı çıktığımda kendimi karmakarışık bir gezegende buluyorum.
Yaşamım zaten çok zor!
Fizik gözü sadece nesneleri görür. Oysa gönül gözü tüm evreni görür. Lütfen gönül gözümüzü açık tutalım.
Bugün Dünya Kadınlar Günü. Emek veren, alın teri döken dünya kadınlarına saygılarımı iletiyorum.
Duyarlı ve güzel insanların desteğini bekliyorum.