Balıkçı kulübemizin çatısına boru boru üstüne eklenerek upuzun bir anten direği yaptırdı babam. Sebebi Şam televizyonunu seyretmek. Komşuların, arkadaşların çatlatırcasına “şunu seyrettik, buna güldük “diye anlatmalarından bıkmış olacak ki paraya kıyıp anteni yaptırdı.
Görüntü karıncalı, ses parazitli. Evin erkek çocuğu olarak dama gönderiliyorum. “Oldu mu”, “biraz da sola çevir” “hah dur öyle” nidaları, “tüh yine gitti” velvelesi dolduruyor ortalığı. Bulut varsa görüntü yok, rüzgâr varsa görüntü yok, yağmur varsa görüntü yok. Antakya, Samandağ, Harbiye çatır çatır seyrediyormuş, düğünde söylenen şarkıyı Şam televizyonundan öğrenmişler, herkesin dilindeki şakayı Abu Gawwar’dan araklamışlar…Bize yine eli böğründe olmak, yine hasret ve kıskanmak düşüyor.
Coğrafi sınır başka, kültür sınırı başka. Hatay ile Suriye arasında kültür sınırı yok. Her iki tarafta da Arapça konuşarak da anlaşırsınız Türkçe konuşarak da. Düğünlerde Arapça ezgiler duyarsınız yanı sıra Türkçe oyun havaları ile coşarsınız. Yeme içme faslına gelirsek biz susalım dünya bizi konuşsun.
Hatay’da Arap’ın Alevi’si var, Sünni’si var, Ortodoks’u var, Maruni’si var. Adana’da, Tarsus’ta, Mersin’de, Mardin’de, Urfa’da, Siirt’te Arap etnisitesine mensup insanlar var. Ülkede özellikle sosyal medyada Türklerin Araplaştığına ve bu durumun özü ne kadar zedelediğine dair paylaşımlar yapılıyor. Ülkede Araplar daha da Araplaşmadı ki Türkler Araplaşsın! Arap Baharı denilen sürecin ne olduğu, ki çok önceden ne olduğunu söylemişlerdi dünyayı yakından izleyenler, ortaya tüm çıplaklığıyla çıktı. Guantanamo hapishanelerinde yıllarca bilinç yönlendirmeler ve beyin yıkamalarla nasıl bir çekirdek zihin yarattıkları ortada. Araplaşma söz konusu değil tersine araçsallaşmış bir siyasal İslam var.
Dili, sanatı, müziği, estetiği ile kadim dünyanın en yüksek kültürlerinden biridir Arap kültürü. Ümmü Gülsüm, Abdülvahap, Feyruz ve yenilerden Mai Faruk, Nai Barghouti, Aber Nehme ile sonsuza kadar yaşayacak, Adonis’in, Mahmut Derviş’in şiirleri bütün dünyada çınlayacak.
Suriyeli sanatçı Abu Gawwar’a neden kaçmıyorsun bu ülkeden diye soranlara verdiği cevap müthiş bir derstir. “Vatan, annemizdir. Annemiz hastalandığında onu terk mi ediyoruz, başka bir anne mi buluyoruz?” Türkiye vatanımızdır. Bizi incitmeyin artık.