Yeni öğretim dönemi başladı. Bütün öğrencilere ve eğitim emekçilerine bilimin ışığında geçecek başarılı bir öğretim yılı diliyorum.
Yeni öğretim yılında, önceki yıllardaki sorunların çözülmesi bir yana, onlara yenileri eklenerek çözülmesi daha da zor hale gelmiş gibi görünmektedir. Bir tarafta öğretmen yetersizliği, diğer tarafta açıkta kalan öğretmenler çelişkisi, deprem bölgesinde deprem nedeniyle derslik ve okul yetersizliği, okullarda temizlik emekçileri yetersizliği gibi maddi nedenler yanında eğitim ve öğretimin politikası ve felsefesindeki yanlışlık ve sorunlar da gündemde olan konulardır.
Eğitimin insanlık açısından temel amaçlarından biri yaşanılan doğayı anlamak, insanın doğaya uyumlu ve refah içinde yaşaması için gerekli bilgileri öğretmek olmalı. Ama kapitalist sistem insanı bir üretim ve para kazanma aracı olarak görür ve ona göre eğitim sistemini düzenler. Bütün bilimsel, teknik, tıbbi eğitim kapitalistin para kazanma amacına yönelik düzenlenir. İnsanların en hayret ettiği icat ve teknolojik gelişmelerden büyük halk yığınları çoğu zaman yararlanamaz. İstenen fabrikalarda ya da tarımda sorgulamadan çalışan köle insandır.
Ülkemizde bu kapitalist eğitim sisteminin bile gerisinde bir eğitim programı amaçlanmaktadır. Bilimsel eğitimin yerine biat eden sorgulamayan doğayı bin dört yüz yıl öncenin ‘bilgileriyle’ algılayan bir eğitim anlayışı.
Elbette bilgi sadece okulda öğrenilmiyor. İnsan kitaplardan, çevreden ve doğadan da öğrenebilir.
Örnek olsun diye arı topluluklarına baktığımızda onlar düzgün altıgen petekler yapmayı, çiçeklerden polen ve nektar toplamayı; bu topladıklarından bal, mum ve propolis yapmayı okuldan mı öğrendiler?
Kovana saldıran düşmanlarına karşı ortak hareket etmeyi hangi kitaptan öğrendiler? Bunlara dini inanca sahip kişiler “Allah vergisi” diyebilir. Ama evrimin bu milyonlarca yıllık evrimin bir anlamıyla doğadan sınama yanılma ile öğrenmenin sonucudur. Arılar da bugün bilgisayarların kullandığı 1 ve 0 yöntemini kullanarak bugünkü sosyal düzene erişmişlerdir.
Ama bu açıdan insanın kitaptan ve okuldan öğrenmesi, arıların milyonlarca yılda doğadan öğrendiklerini daha kısa sürede öğrenmeyi sağlar.
Bu açıdan eğitim ve öğretimin yönetilmesi, eğitimin aktörleri olan öğretmen, akademisyen ve öğrenci temsilcileri tarafından yapılmalıdır. Eğitimin demokratik olması için, eğitim politikası siyasetçiler tarafından değil, bizzat eğitim aktörleri tarafından yapılmalıdır.