Divan şairi bütün güzelliğine pek de önem vermez. Şair, yazdığı gazelde ezberde kalacak bir beytin peşindedir. Şair kendini söz kuyumcusu görür. Ona göre şiir bir kolye yapmaktır. Kolyenin zinciri için mücevher harcamaya pek gerek görmez; o, kolyenin ortasında göz alacak madalyonu işleme peşindedir. Yek avaz gazel, bir şiirin tüm dizelerinin akılda kalacak kadar güzel işlenmesidir; bu şiiri yazabilen şair çok azdır.
Herhangi bir şehre gidersiniz. Mihmandarlarınız sizi şehrin görülesi yerine götürmek ister hemen. Manzarası güzel, tarihi, doğası harika yerlerine. Bir şehirde bu tür yerlerin sayısı ne kadar fazlaysa o kadar uzar ziyaretinizin süresi. Belleğinizde daha çok yer alır, sizi daha çok etkiler. Bu tür yerler şiirin en gözde dizesi gibidir.
Şiiri okurken o dizeye rastlayana kadar okursunuz. Şehri gezerken o yere gidene kadar izlersiniz. Zincir dizeler size en fazla sıkıntı verir ama şehrin görülmese de olur yerleri toplumsal yaşamın nasıl gerçekleştiğine dair gerçekleri. Acıklıdır, komiktir, korkunçtur, tedirgin edicidir, tehditkârdır, sağlıksızdır, bakımsızdır, özensizdir, plansızdır.
Şehrin nerelerini göstermemek gerektiği artık daha mı önemli oldu ne? Tarihî, turistik yerlere giden yollar artık şehrin gerçeklerini göstermeyen güzergahlarına dönüştü. Burada artık o yerleri koruma güdüsünün baskın olduğu fikri saflık(!) ile eş anlamlı. Çevre yollarının işlevi bir makyaj malzemesi olan kapatıcının işlevine dönüştü.
Şehrinize bir bakın. Şehrin neresinden fotoğraf çekmek istersiniz? Kent mimarisinin bir bütün olduğu fikrinden ne kadar da uzaklaştık.
Depremde yıkılan şehrimizin altyapısı berbat. Toz duman her taraf. Sağlığımız ciddi tehdit altında ama bütün yatırım sahil denilen gerdanlığa yapılıyor. Bu işte bir terslik yok mu?