Ülkede sorunlar çözülüp azalacağına var olan sorunlara her gün yeni sorunlar eklenip çoğalmaktadır.
İşçiler, emekçiler, emekliler bir taraftan geçinecek ücret, maaş alamazken onlardan kesilen vergilerden kredi, vergi indirimi, vergi muafiyeti vb şeklinde kaynaklar sermaye kesimlerine aktarılmaktadır. Buna karşılık işçi sendikaları geçinemiyoruz diyen işyerlerinde işçilerin zorlaması ile greve gidiyor. Bunlardan biri de Hatay'da İskenderun Organize Sanayi Bölgesinde (OSB) faaliyet gösteren İspanya ortaklı Befesa Sılver Metal Fabrikasında Birleşik Metal-İş üyesi işçilerin düşük ücrete karşı başlattığı ve neredeyse bir aydır süren grevdir.
Bu işyerinde yapılan grev karşısında diğer sendikaların yaptığı sadece ziyaret ve basın açıklamaları şeklinde olmaktadır. Üç işçi konfederasyonu daha önce on maddelik talepler listesi sunmuş ben de bu talepler yerine getirilmezse ne yapacaklarını sormuştum. Yapacaklarını açıkladılar; büyük şehirlerde alanlara ineceklermiş.
Bu köşeden defalarca yazdım. Alanlarda çok kitlesel açıklamalar da yapabilirler, daha önce yaptıkları gibi… Ama bunlar ne sermaye iktidarının işçilere karşı politikalarını değiştirecek ne de işçi ve emekçileri sömürüden kurtaracak eylemler değildir. Üstelik bu alanda üstünlük her zaman iktidarda olacaktır. Daha önce Gezi ve benzeri eylemlerde görüldüğü gibi en kitlesel eylemler bile önemli bir kazanım elde edemeden hem de yaralanma ve tutuklamalarla birçok kayıplar verilerek... Buna karşı “yılmadan mücadeleye devam ederiz” deyip aynı hatalara devam edenler olacaktır. Şöyle bir de özlü söz geliştirilmiş “direnenler kaybedebilir ama direnmeyenler hiçbir şey kazanamaz.” Ama yanlışta ısrar da bir şey kazandırmaz kaybettirir.
Altını kalın harflerle çiziyorum sokak eylemleri, genel birleşik grev eylemlerinin arkasından gelmezse işçi ve emekçiler kalıcı kazanım elde edemezler.
Yukarıda belirttiğim sendikaların ziyaret ve basın açıklaması şeklindeki desteklerini dayanışma ve genel grev şekline döndürmedikleri sürece alacakları, maaşlarına yapılan üç beş kuruş ücretten fazlası olmayacaktır.
Burada şunu da vurgulamam gerek ki ülkenin birçok yerinde süren üretici eylemleri ile işçi ve emekçi direnişlerinin birleştirilme görevi de sendikaların ve meslek örgütlerinin yükümlülüğündedir. Sadece şikâyet etmekle ya da beş yıl geçsin sandık gelsin, seçim olsun diye beklemekle bu kötü gidişe son verilemez.