Ülkenin üç büyük işçi konfederasyonu ortak bir basın açıklaması yaptı. Disk Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu tarafından Türk-İş Genel Merkezi’ndeki basın toplantısında kamuoyu ile paylaşılan DİSK, Türk-İş ve Hak-İş ortak açıklaması ve ortak istekleri başlıklar halinde şöyle:
1- Vergide Adalet İstiyoruz
2- Enflasyonla Mücadele Ücretleri Düşük Tutarak Sağlanamaz.
3- Asgari Ücret Acilen Artırılmalıdır
4- Kamuda Ücret Dengesizliği Sona
Erdirilmelidir.
5- En Düşük Emekli Aylığı Asgari Ücret Tutarında Olmalıdır
6- Sendikal Örgütlenmenin Önündeki Engeller Kaldırılmalıdır.
7- 696 Sayılı KHK kapsamı dışında bırakılan Kamu Taşeron İşçileri Daimi Kadroya Geçirilsin.
8- Tasarruf Tedbirleri Gerekçesiyle Çalışanların Hakları Aşındırılmasın
9- İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları Çalışma Hayatında Ayrımcılık Son Bulmalıdır
10- Çalışma hayatında ayrımcılık son bulmalıdır.
İşçi sınıfının önündeki bu engellere ve işçilerin yaşadığı bu sorunlara karşı üç işçi konfederasyonu olarak bizlerin ortak tutum alması ve geçmişte olduğu gibi birlikte hareket etmesi hem bir sorumluluk hem de üyelerimize karşı bir görevdir.
Üç işçi konfederasyonu ortak basın açıklamasında isteklerini böyle açıkladılar. Bunlar aynı zamanda işçilerin de ortak istekleri. Ama bu nasıl gerçekleştirilecektir? Ya da bu istekler gerçekleştirilmezse bu üç büyük konfederasyon ne yapacaktır? Ha görüldüğü gibi şöyle bir son not var: “ortak tutum alması ve geçmişte olduğu gibi birlikte hareket etmesi”.
Burada vurgu yapılan geçmiş pe parlak bir geçmiş değil. İşçi sınıfının birliğinin en büyük göstergesi olan 1Mayıslarda ( 2010 Bir mayısı hariç) bir araya gelemeyen, basın açıklamaları dışında ortak hiçbir eylemde bir araya gelemeyen bu üç konfederasyon nasıl bir eylemde bir araya gelecekler merak konusu. Tek başına asgari ücret bile genel grev gerektirirken genel grevin, üretimden gelen gücün kullanılmasının ağızlarına almamaları ortak açıklamanın işçilerin gazını almaya ve günü kurtarmaya yönelik olduğunu gösteriyor. Bu konfederasyonlar açıklama yaptı diye devlet hemen “baş üstüne” deyip isteklerini yerine getireceklerini mi sanıyorlar. Üstelik bu üç konfederasyon ülkemizde çalışan işçilerin yüzde 14’ünü ancak sendikalı yapabilmişler. Çalışanların yüzde 86’sı sendikasız. Asgari ücretin açlık sınırının altında olmasında, işçilerin sendikasız olmasında, eylem yapan işçilerin işten atılmasında bu üç konfederasyonun payı büyüktür. “Sendika yasası işçilerden yana değil” diyerek sorumluluktan kaçamazsınız. Sendikalarınızda örgütlü koskoca işçi gücü var. Bunu gereği gibi hareket ettirip işçileri koruyamıyorsanız bu sizin bürokratik yönetiminizin yüzündendir. Mevcut soygun ve sömürü düzeninin dışında bir sistem düşünemiyorsunuz. İşçi sınıfına güvenmiyorsunuz.