İnsanın yalancısı olurda baharın olmaz mı?
Hem de bal gibi!
Bahara sormuşlar, tam da doğayı canlandırmışken, çiçekleri renge boyamışken, ağaçları yeşille donanmışken bu zemheri, soğuk, ayaz, kar tipi nereden çıktı?
Kör Allah’a nasıl bakarsa, Allah’ta köre öyle bakar demiş.
Usandım artık yalanınızdan, dolanınızdan, nankörlüğünüzden, ihanetinizden diye sitemlerde bulunmuş.
Nisan ayının başında mevsimin bahara durduğu bir günde birdenbire kış kıyamet, soğuk ayaz, kar tipi...
Bakakaldı çiftçiler elleri böğründe.
Hangi meyveye, sebzeye baksan; çiçek, yaprak ateş yanığı.
Filizler, sürgünler kömür karası.
Telafisi yok!
Kuraklığın, donun zararını çiftçi, bedelini halk ödeyecek, yaz günleri meyve sebze bulunamayacak, var olan cep yakacak.
Son yıllarda mevsimlerin mevsimce yaşanmadığı günlerden geçiyoruz.
Bilim adamları, çevreciler; fosil yakıt, sera gazı salınımı, doğa tahribatı, çevre kirliliği diye bağırsa da küresel güçlerin kulakları tıkalı. Bu sevdalarından vazgeçmezlerse beterin beteri yaşanacağı günler ileride görülüyor.
Dünya büyük bir iklim kriziyle karşı karşıya.
Kapitalist güçler çevre krizini kendi emperyal politikalarının devamı için kullanmaktadır. Kendi yarattıkları soruna çare ararken kar edecek kadarda açgözlüdürler.
Bizler aklın bahar olunca, fikirlerin çiçek açacağına, düşüncelerin tazeleneceğine, umutların içimizi ısıtacağına inanırız.
Siyaseten üflenen umut nefesinin, donu ısıtmayacağı, emeği yeşertmeyeceği ortada.
Bilim eğer insanlık yararına kullanılırsa çözüm üretir.
Yalancı baharlar yaşansa da havada yine de çiçek kokusu eksik olmaz.
Böylesi zamanlarda aklım havada, gözlerim ufukta bulut kovalarım.
Yıldızları koynuma doldururum geceleri.
Kuşların şarkıları yarım kalmasın isterim.
Topraktan başını kaldıran tomurcuklar, ürkek çiçekler yanmasın diye güneş ararım.
Yağmur sesine uyanır, özgürlüğün çığlığıyla baharlanırım.